อดใจไม่ไหว

อดใจไม่ไหว

Pairing Baekhyun x Kyungsoo

Rate : NC-18

Author : Border_c

Note : ฟิคจากบอร์ดเก่าค่ะ ฝากคู่ตัวเล็กด้วยนะคะ แอบชอบคู่นี้เป็นพิเศษ(ลองจากคริสยอล อิอิ)

"อ่ะ อ่ะ อ่ะ เร็วอีกสิฮะ ผมทนไม่ไหวแล้ว ทรมาณ...ช่วยปลดปล่อยผมที" เสียงผู้ชายสองคนนัวเนียกันอยู่บนเตียงนอนขนาดเล็กภายในห้องแคบๆ ทีวีจอแบนยังคงฉายไปเรื่อยๆ เด็กหนุ่มสามคนนั่งดูอย่างใจจดใจจ่อ ดีวีดีที่พวกเค้าหยิบมาดู ดูหน้าปกแล้วมันไม่น่าจะเป็นแบบนี้ได้ ไหงพอดูไปเรื่อยๆมันกลายเป็นหนังอย่างนี้ล่ะ!!

"ไอ้เหี้ยกูไม่ดูมันแล้ว หนังเหี้ยอะไร มีฉากเอากันด้วย" หนุ่มร่างบางนามว่าแบคฮยอนลุกขึ้นยืนตะโกนใส่หน้าเพื่อนอีกสองคนที่ยังนั่งเอ๋ออยู่กับหนังตรงหน้า พวกมึงกูกลับบ้านก่อนนะวันนี้พ่อแม่ไม่อยู่บ้าน

"เออๆ มึงรีบกลับไปเถอะปานนี้น้องมึงนั่งร้องไห้หามึงแล้ว" ไคเพื่อนสนิทพูดออกมาตามความจริงคยองซูแม่งเด็กขี้แยติดพี่ แบคฮยอนรีบเก็บกระเป๋านักเรียน ก่อนออกจากห้องยังพูดทิ้งท้ายให้เพื่อนสองคงได้เสียวเล่น

"พวกมึงสองตัวอย่าเอากันเองละกัน 5555"

ไอ้เหี้ยยยยยยยเสียงสุดท้ายจากเซฮุนที่แบคฮยอนได้ยินหลังปิดประตูห้อง

.

.

.

แบคฮยอนเดินลัดเลาะตามแม่น้ำสายเล็กจนถึงบ้านขนาดกลางสองชั้น มือเรียวกำลังจะหยิบกุญแจประตูบ้านก็เปิดมาซะก่อน เด็กหนุ่มร่างเล็กตาโตเหลือบมองหน้าพี่ชายร่างบาง ริมฝีปากเล็กยกยิ้ม นัยน์ตากลมหยีเล็กน้อย ร่างเล็กโถมตัวกอดพี่ชาย แบคฮยอนหัวเราะกับนิสัยเด็กไม่รู้จักโตของคยองซู

"จะออกไปไหนคยองซู"

"คยองซูจะมานั่งรอฮยองหน้าบ้าน" เด็กตากลมตอบกลับด้วยความใสซื่อ แบคฮยอนลูบหัวทุยเบาๆ มือเรียวจูงมือเล็กเข้าบ้าน

“วันนี้ฮยองอยากกินอะไรบอกมาเลย คยองซูคนนี้ทำให้กินสุดฝีมือ”

นานแค่ไหนแล้วนะที่เราสองคนพี่น้องอยู่ด้วยกันตามลำพัง รอยยิ้มของคยองซูทำให้คนรอบข้างยิ้มได้เสมอไม่ว่าเหตุการณ์นั้นจะย่ำแย่แค่ไหน แบคฮยอนอมยิ้ม "อะไรก็ได้ที่เราชอบ ฮยองกินได้หมดแหละ"

"ฮยองบอกแล้วนะ" แบคฮยอนพยักหน้าแล้วเอาคางวางทับท่อนแขนเรียวนั่งดูคยองซูทำอาหาร นั่งดูไปเรื่อยๆจู่ๆภาพไอ้หนังบ้าก็ซ้อนทับเข้ามาในความคิด ภาพผู้ชายหุ่นบางยืนทำอาหารให้ผู้ชายอีกคนกิน แบคฮยอนร่ำร้องออกมาในใจหนังเหี้ยออกไปจากหัวกูเดี๋ยวนี้ มือเรียวขยี้หัวหน้าซุกโต๊ะ คยองซูเหลือบหันมามองพี่ชาย คิ้วบางยักขึ้น 'ฮยองเป็นอะไรอ่า'

"ฮยองเป็นอะไร คยองซูเห็นฮยองขยี้หัว" แบคฮยอนยิ้มแหยๆจะให้บอกได้ไงว่าตนไปดูหนังเกย์แล้วมันมีฉากทำอาหารภาพมันก็เลยซ้อนขึ้นมา

"ไม่มีอะไรหรอกกินข้าวต่อกันเถอะ" คยองซูไม่ได้ถามอะไรต่อ พี่น้องนั่งกินข้าวพูดคุยหัวเราะขบขันกับเรื่องที่โรงเรียนของคนน้อง อะไรมันจะซุ่มซ่ามขนาดนั้นเดินสะดุดยอดหญ้า โถ่~น้องพี่

วันนี้หน้าที่ล้างจานเป็นของแบคฮยอน คยองซูขึ้นไปอาบน้ำเตรียมตัวนอน

ไอน้ำลอยอบอวลทั่วห้องแคบเสียงฝักบัวไหลกระทบผิวขาวแบคฮยอนยืนอาบน้ำในหัวก็คิดไปเรื่อย เรื่อยจน...

' อืมเร็วอีกสิครับ ปล่อยในตัวผมเลย ผมอยากเป็นของคุณ '

อ๊ากกกกกกฉากนี้มันมาอีกแล้ว ไอ้เหี้ยไคไอ้เหี้ยฮุนพรุ่งนี้กูจะไปเอาเลือดพวกมึงออกจากหัว ร่างบางรีบอาบน้ำแต่งตัวในหัวพยายามคิดเรื่องวันพรุ่งนี้ มะรื่นนี้ อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ไอ้ฉากนั้น!!!

แบคฮยอนเดินเช็ดหัวออกมาจากห้องน้ำ ตาเรียวเพ่งมองไปที่ก้อนกลมๆบนเตียวนอน "คยองซูมาทำอะไรที่ห้องฮยอง" เอ่ยถามด้วยความตกใจไอ้ก้อนกลมๆนั้นนะน้องเค้าเอง คยองซูแบะปาก ทำหน้าทำตาเหมือนจะร้องไห้ "ข้างนอกหมาหอนคยองซูกลัว แม่เคยบอกไว้ว่าถ้าหมาหอนหมาเห็นผะ...ผี" โถ่น้องพี่ซื่อจริงๆ แม่นะแม่แกล้งน้องผม

“นอนไปเลยเราเดี๋ยวฮยองเช็ดผมแป๊ป” พอแบคฮยอนพูดจบคยองซูก็มุดหัวเข้าไปใต้ผ้าห่มอีกครั้ง "หึหึ" ขอหัวเราะซักหน่อยเถอะเด็กหนอเด็กน้อยคยองซู แบคฮยอนจัดการตัวเองเสร็จค่อยๆปีนขึ้นไปนอนบนเตียงคยองซูรับรู้ถึงแรงยวบของเตียงก็ขยับตัวให้ชิดผนังห้อง แบคฮยอนดึงก้อนกลมๆให้คลายออก ห่วงคยองซูจะหายใจไม่ออกจริงๆ

"ฮยอง ฮยอง"

"อะไรคยองซู"

"คยองซูขอกอดฮยองนะ คยองกลัว" นัยน์ตาใสทอประกายในความมืด แววตาเจื่อนด้วยความกลัวกับสิ่งที่มองไม่เห็นถ้าได้กอดพี่ชายคงดีขึ้นไม่น้อย

“ได้สิ” แบคฮยอนหันมานอนตะแคง แขนข้างหนึ่งสอดเข้าไปใต้คอร่างเล็ก คยองซูยกคอพร้อมกับขยับตัวเข้าใกล้พี่ชายมากขึ้น ฝ่ามือยกขึ้นลูบหัวคยองซูเบาๆ

‘ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก หัวใจฮยองเต้นเร็วจัง’ มือเล็กทาบบนหน้าอก แบคฮยอนรู้สึกว่ามีมือเล็กมาทาบอก…

‘ผมอยากเป็นของคุณ เป็นของคุณคนเดียว หัวใจของคุณให้ผมได้ช่วยดูแลนะครับ…

เร็วอีก…อ่า…อ่ะ…อ๊ะ…ผะ…ผมรักคุณ…อ๊าาาาาาาา’

แบคฮยอนนอนขบฟันแน่น อย่าแบคฮยอนอย่าไปคิด ตอนนี้นายกำลังนอนกอดคยองซูอยู่ ถ้าน้องรู้ว่าในหัวนายคิดแต่เรื่อง...น้องจะไม่เคารพรักนาย ท่องไว้ๆ

“ฮยองเป็นอะไร คิ้วขมวดเชียว” นิ้วเล็กจิ้มตรงระหว่างคิ้วเรียว แบคฮยอยลืมตาจ้องเข้าไปนัยน์ดวงตากลม ‘อ๊ากกกกก ทำไมวันนี้คยองซูต้องมานอนด้วยนะ!!! อารมณ์ตอนนี้มัน มันอยาก!!!!’

“ฮะ..ฮยองครับ คยองซูรู้สึก…”

‘รุ้สึกอะไร?!’

“น้องชายของฮยองมันดุนขาคยองซูอยู่”

"!!!!!!"

เย้สสสสสสสสเข้!!!!!!!!! ร่างบางกระเด้งตัวจากหมอน ตาเรียวเบิกกว้างมือคลำใต้ผ้าห่ม เหี้ยแล้ว! มาเกิดอารมณ์อะไรตอนนี้ ขายาวเตรียมตัวจะลุกวิ่งเข้าห้องน้ำ ถ้าไม่มีมือเล็กมาจับไว้ แบคฮยอนหันไปมองคยองซู “ให้ผมช่วยฮยองนะ” คยองซูไม่พูดเปล่าร่างเล็กคลื่อนตัวไปนั่งระหว่างขามือเล็กเปิดผ้าห่ม ส่วนกลางลำตัวตั้งชันเด่นผ่านเนื้อผ้าบาง น้ำลายหนืดๆกลืนลงไปในลำคอบาง แบคฮยอนรีบเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟและจะห้ามคยองซูแต่คงช้าไป เมื่อมือเล็กของน้องชายได้จับขอบกางเกงหล่นลงตรงหัวเข้า แกนกายตั้งชันเด่นกลางอากาศ แบคฮยอนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีเสียให้ได้ ไม่น่าคิดเลย!!!

“คยองซูไม่ต้องเดี๋ยวฮยองจัดการอะ…อืมมมมมม” พูดยังไม่ทันจบ ปากเล็กก้มลงไปอมแกนกายแล้วรูดขึ้น ลงตามความยาว

 

“อะ ซี๊ดดดด…อ่าาาาาา” เสียงครางรอดตามไรฟัน นิ้วเรียวจิกเตียงนอนแน่นเพื่อระบายอารมณ์ที่เริ่มจะลุกโชน ลิ้นเล็กทั้งดูด เลีย ขบเม้นส่วนยอด เน้นย้ำไปเรื่อย จนลิ้นเล็กสัมผัสกับน้ำขาวขุ่นปริ่มออกจากส่วนยอดแกนกาย คยองซูผละกลีบปากออก ตาเรียวเยิ้มมองหน้าน้องชาย คยองซูอมยิ้มนิดๆ แต่ในสายแต่ของแบคฮยอนมันดูเจ้าเล่ห์ยังไงชอบกล

มือเล็กจับขอบกางเกงจัดการถอดมันออกแล้วโยนไปข้างๆเตียง ขาเล็กชันเข่าเหนือแกนกายยาว มือจับแกนของพี่ มืออีกข้างประคองก้นตัวเองให้ชิดกับส่วนยอดแล้วค่อยๆกดให้จมลึกเข้าไปในช่องทางคับแคบ “…อึก” ฟันเล็กขบเม้มกลีบปาก แบคฮยอนรีบเข้ามาช่วยคยองซูประคองแก้มก้นนิ่ม ให้กดลงทับแกนกายได้ง่ายขึ้น ไม่นานช่องทางคับแคบก็สามารถอมความต้องการได้สำเร็จ “แบคฮยอนฮยอง คะ..คยอง…อยากเป็นของฮยอง” มือเรียวยกขึ้นโอบรอบเอวคอด ใบหน้าเรียวซุกอกบาง….

‘หัวใจคยองซูเต้นเร็ว คงจะเร็วพอๆกับของเราสินะ’

มือเรียวย้ายจากเอวมาประคองแก้มก้นนิ่มมือ “คยองซูค่อยๆยกตัวขึ้นนะ ฮยองจะไปช้าๆ” ใบหน้าหวานแดงกล่ำพยักหน้าช้าๆ ก้นนิ่มยกขึ้นแล้วกดลงช้าๆ

“อืม” เสียงเล็กครางต่ำ แขนเล็กยกขึ้นโอบรอบคอเพื่อหาที่ยึกเหนี่ยว สัมผัสช้าๆเนิบๆ บวกกับแรงอารมณ์ที่เริ่มจะได้ทีความอุ่นร้อนของกายทั้งสองกำลังจะหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว ความรักระหว่างพี่น้องได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

ก้นนิ่มเริ่มขยับเร็วและกดย้ำแน่นขึ้น แกนกายถูกมือเรียวรูดขึ้นลงตามจังหวะ ถ้าคยองซูช้าแบคฮยอนก็จะช้าตาม ทำอย่างนี้มันทรมานคยองซูชัดๆ

“อืม…ฮยองอยากทำรอยเหรอฮะ ทำเลยคยองจะได้รู้ว่าคยองเป็นของฮยองคนเดียว …อะ!” ฟันคมขบกัดซอกคอขาว เน้นย้ำขึ้นแรงรักที่มีมากขึ้นเรื่อยๆ เรียวลิ้นหยอดล้อกับเม็ดทับทิมสีชมพูอย่างสนุกปาก ยิ่งได้ยินเสียงครางของคยองซูยิ่งชอบ เสียงคยองซูเร้าอารมณ์คนอย่างแบคฮยอนเป็นอย่างมาก ทั้งใบหน้า เสียง ร่างกาย มันเป็นสิ่งที่เค้าต้องการ ยิ่งได้สัมผัสได้เป็นหนึ่งเดียวกัน มันทำให้เค้าสุขใจอย่างบอกไม่ถูก

.

.

.

“อ่ะ  อ่ะ ซี๊ด อีกนิดเดียวคยองซู…ทนหน่อยนะ” แบคฮยอนกดแก้มก้นคยองซูให้ลึกและเร็วขึ้น กระทำได้สองสามทีความสุขสมทุกอย่างพวยพุ่งเอ่อล้นเต็มช่องทางรัก

“อ่ะ…อึก…ฮะ ฮยอง รัก รักฮยอง”  น้ำขาวขุ่นไหลเลอะเต็มมือเรียว ใบหน้าหวานซบอกพี่ชายหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน

“ขอบคุณนะคยองซู ฮยองก็รักเราเหมือนกัน” มือเรียวลูบหลังน้องชาย กลีบปากจูบเรือนผมสีดำเบาๆ

“คยองซูไม่อยากให้ฮยองเป็นของใคร คยองเป็นเด็กขี้หวง”

“ฮยองก็ไม่อยากให้คยองซูเป็นของใครและคยองซูต้องเป็นของฮยองคนเดียว เราจะเป็นของกันและกัน” คำพูดเพียงไม่กี่ประโยค กลับทำให้หัวใจอีกดวงชุ่มชื่นอย่างบอกไม่ถูก

“เรามานอนกันเถอะคยองซูดึกแล้ว” คยองซูค่อยยกก้นขึ้น ส่วนกลางลำตัวถอนตัวออกจากช่องทางคับแคบ น้ำขาวขุ่นไหลย้อนออกมาไม่ขาดสาย แบคฮยอนหัวเราะออกมาหน่อย คยองซูหน้างออมลมแก้มป่อง “ของฮยองทั้งนั้น”

“555 พรุ่งนี้พี่ทำความสะอาดให้นะ นอนกันเถอะ” แขนเรียวดึงคยองซูให้มานอนข้างๆแล้วโอบกอดร่างเล็กแน่น ใบหน้าเรียวซุกซอกคอหอมในขณะเดียวกับใบหน้ากลมซุกอบอุ่น ตากลมโตค่อยๆปิดพร้อมกับรอยยิ้มเล็ก

 

“ฝันดีนะ คยองซูของฮยอง”

เช้าวันรุ่งขึ้นที่โรงเรียน

“เฮ้ยเซฮุนทำไมคอมึงเป็นจ้ำอย่างนี้ว่ะ ไอ้ไคมึงไปอดหลับอดนอนที่ไหนมา” แบคฮยอนถามเพื่อนซี้คนนึงนั่งหน้าแดงอีกคนฟุบหน้ากับโตะเรียน เซฮุนหันไปมองไอ้ตัวสร้างรอย คนที่ง่วงต้องเป็นกูนี่ไม่ใช้มึงไอ้ดำ ไอ้เหี้ย!!!!!

“หมาดำกัด!” แบคฮยอนมองตามสายตาอาฆาตแค้น

“เหอะ เหอะ เหอะ” ขำไม่ออกเลยกู ไคฮุนแม่งแดกกันเอง!!!!!!!!!!!!!!

The End